Cortenstaal

Het effect van weervast staal, namelijk het oxideren, wordt bereikt door het materiaal onder invloed van wisselende weersomstandigheden te laten zijn. Deze cyclus zorgt ervoor dat de kenmerkende patina gevormd wordt die langzaam corrodeert. Het corrosieproces ontwikkelt een laag van 0,1-0,2 mm gedurende de eerste 10 jaar en vervolgens 0,05 – 0,1 mm per elk volgend decennium (10 jaar).

De volgende condities zijn zeer belangrijk voor deze langdurige beschermlaag:

Vochtigheid: Belangrijk is dat het materiaal nooit in een constant natte omgeving wordt toegepast en dus ook dat er geen plaatsen zijn waar water kan blijven staan op of tegen het materiaal.

Kustgebieden: Zout heeft vanwege zijn hygroscopische werking een negatief effect op het vormen van een stabiele patina. Daarom wordt aangeraden om COR-TEN niet binnen een straal van 2 km van een kustlijn toe te passen.

*Bij onzekerheid wordt aangeraden om de richtlijnen van ASTM G101 de Standard Guide for Estimating the Atmospheric Corrosion Resistance of Low-Ally Steels (algemeen verkrijgbaar via internet) te volgen.

Contact met ongelijksoortige materialen: Contact met materialen die elektrochemische reacties hebben op staal zoals zink of cadmium moet worden vermeden.

Door een verhoogd fosfor-(P-), koper-(Cu-) en chroom-(Cr-)gehalte in de chemische samenstelling wordt deze weervastheid bereikt.

De legering van dit weervaststaal zorgt ervoor dat er zich een relatief stabiele oxidatielaag (ook wel de patina genoemd) vormt wanneer het materiaal aan de natuurlijke elementen wordt blootgesteld. Deze laag vormt zich zodanig dat het onderliggend materiaal beschermd wordt en nauwelijks verder roest.

Verschillende weerstomstandigheden (afwisselend natte en droge perioden) zorgen voor een roestlaag op het materiaal. De ontstane patinalaag (beschermlaag) zorgt ervoor dat het onderliggende materiaal grotendeels afgesloten is van zuurstof en vocht wat het verder doorroesten van het materiaal tegen gaat. Dit zorgt ervoor dat het materiaal een lange levensduur heeft en doordat het materiaal naderhand niet meer onderhouden hoeft te worden. Hierdoor is het een geschikt en prijstechnisch interessant product voor vele toepassingen.

Het kan ongeveer 2 – 6 jaar duren voordat de patina volledig ontwikkeld is. Een goede sterke patinalaag wordt gevormd doordat droge en natte cycli elkaar snel opvolgen, dus wisselende klimatologische omstandigheden. Erg belangrijk is dat de patinalaag niet wordt aangetast doordat het materiaal voor een aaneensluitend te lange periode in aanraking blijft met water, vocht en/of condens. Een voorbeeld is borderranden of plantenbakken waar onderin de bak (regen)water en/of condens blijft staan, omdat het niet goed afgevoerd kan worden en daarmee te lang met het weervast staal in aanraking blijft.

Door het aantasten van de patinalaag blijft het materiaal niet langer beschermd tegen vocht en lucht waardoor het veel sneller zal doorroesten. Dit kan bijvoorbeeld vermijdt worden door het materiaal te voorzien van een coating. Tijdens het patineerproces zal water dat in contact komt met het staal verkleuren. Het verkleurde water kan effect hebben op andere materialen waar het mee in contact komt. Daarnaast versnelt het proces van de vorming van de patinalaag zich door een hoog zwavelgehalte.

Corten staal staal kleurt net als koolstofstaal in het begin van haar roestproces lichtbruin / oranje op. Afwisselende klimatologische omstandigheden zorgen ervoor dat het materiaal in de loop der jaren steeds donkerder wordt, waarbij een zwaar industriële omgeving vaak zal leiden tot een diep donkere patinakleur.

Een (uniforme) patinakleur is onder alleen droge omstandigheden of alleen constant natte omstandigheden lastig te verkrijgen, vandaar ook de gewenste wisselende klimatologische condities. Daarnaast zal het materiaal bij lange periodes van zon of juist lange periodes van regen meer tijd nodig hebben voordat de bruine roestlaag volledig gevormd is. Invloed als stand van de zon, materiaal wat onder een afdak staat en kustgebieden (lees: zout van het water) kunnen hier al van invloed op zijn

Het roestproces is mogelijk te versnellen door het materiaal voor bewerking te laten stralen. Door het stralen wordt de walshuid verwijderd en komen de zogeheten poriën van de plaat bloot te liggen. Door dit proces, als ook de gewenste verschillende klimatologische weersomstandigheden, zal de patinalaag zich sneller ontwikkelen. Stralen kan voor een meer uniforme roestlaag zorgen, echter wordt het niet aanbevolen voor een plaatdikte van minder dan 4 mm vanwege het risico van vervorming en materiaalspanning.

Corten staal staal kleurt net als koolstofstaal in het begin van haar roestproces lichtbruin / oranje op. Afwisselende klimatologische omstandigheden zorgen ervoor dat het materiaal in de loop der jaren steeds donkerder wordt, waarbij een zwaar industriële omgeving vaak zal leiden tot een diep donkere patinakleur.

Een (uniforme) patinakleur is onder alleen droge omstandigheden of alleen constant natte omstandigheden lastig te verkrijgen, vandaar ook de gewenste wisselende klimatologische condities. Daarnaast zal het materiaal bij lange periodes van zon of juist lange periodes van regen meer tijd nodig hebben voordat de bruine roestlaag volledig gevormd is. Invloed als stand van de zon, materiaal wat onder een afdak staat en kustgebieden (lees: zout van het water) kunnen hier al van invloed op zijn.

Weerbestendig staal is met het juiste (corten) lasdraad goed lasbaar zowel handmatig als ook mechanisch. Het toevoegmateriaal is van belang zodat de juiste identieke mechanische eigenschappen door het lassen worden toegevoegd aan het materiaal. Er wordt aangeraden om het materiaal gedurende 30 minuten 530-580°C spanningsarm te laten gloeien.

Met het bevestigen van bijvoorbeeld klinken, bouten en moeten moet rekening gehouden worden dat deze materialen de vorming van de lokale elektrochemische cellen vermijden. In verbindingen heerst capillaire werking in de spleten tussen bevestigingsmateriaal en moedermateriaal wat leidt tot permanente vocht dat leidt tot een verhoogde corrosie. Kritische zones met spleten moeten daarom worden beschermd door schilderen, of afdichten met andere middelen.